Góralskie wesele na Podhalu to nie tylko wyjątkowe wydarzenie, ale także okazja do zgłębienia bogactwa kultury i tradycji tego regionu.
Zanim jednak podzielę się z Wami zdjęciami z tego niezwykłego góralskiego ślubu, chciałbym wprowadzić Was w świat tradycji góralskiego wesela, abyście mogli lepiej zrozumieć, co czyni je tak wyjątkowym.
Stroje ludowe. Charakterystyczne stroje góralskie, które od pokoleń są dumą mieszkańców Podhala.
Męski strój obejmuje: białą koszulę zdobioną pięknym haftem, spinkę góralską, spodnie z sukna z haftowanymi parzenicami na udach, szeroki skórzany pas, misternie zdobioną cuchę, kapelusz z filcu oraz skórzane kierpce.
Panna młoda w dniu ślubu nosi białą koszulę, ręcznie wyszywany gorset i spódnicę oraz kierpce. Niezbędnym elementem są czerwone korale. Na weselach w stroje ludowe ubierają się zarówno Para Młoda, jak i goście.
Muzyka góralska. To kolejna cecha wyróżniająca wesela na Podhalu. Przez całe wesele nowożeńcom i gościom towarzyszy góralska muzyka. Stoły w karczmach góralskich są natomiast suto zastawione regionalnymi potrawami. W tradycyjnym menu znajdziemy m.in. kwaśnicę oraz lokalne przysmaki i wypieki.
Podczas góralskiego wesela odbywają się liczne rytuały i obrzędy, głęboko zakorzenione w lokalnej tradycji. Jednym z kluczowych momentów wesela są cepowiny. W trakcie tego rytuału panna młoda zdejmuje wianek, symbolizujący niewinność, i zakłada góralską chustę, symbolizującą małżeństwo. Cepowiny mogą trwać nawet kilka godzin, a towarzyszy im tradycyjna góralska muzyka i śpiewy. To moment, w którym Para Młoda przechodzi w nowy etap życia, a wszyscy zgromadzeni goście uczestniczą w tym ważnym wydarzeniu.
Ślub na Podhalu to niezapomniane przeżycie nie tylko dla pary młodej, ale również dla wszystkich zaproszonych gości. Ceremonia często odbywa się w urokliwych, drewnianych kościółkach, które dodają jej wyjątkowego klimatu. Młoda para często wybiera uroczysty przemarsz z domu do kościoła w towarzystwie weselnego orszaku, a cały pochód wypełniają dźwięki tradycyjnych góralskich melodii, granych na skrzypcach i basach. Jeśli jednak odległość między domem panny młodej a kościołem jest większa, nowożeńcy decydują się na podróż konnym zaprzęgiem.